Lastig dagje aan de Amstel.

Zondag 23 oktober stond er een AHV-koppel op de agenda aan de Amstel. Als er zoiets voorbijkomt ben ik meteen geïnteresseerd. De Amstel is een van mijn favoriete Nederlandse viswateren. Je zit er in een schitterende omgeving en als het even meezit valt er ook nog een flink netje vis te vangen. Het lastige is alleen dat er dan dat het soms wel wat mee moet zitten met de loting.  



Koppelmaat Willem van Cappellen heeft de inschrijving geregeld en zo sta ik zondagochtend 07.15 uur bij de begraafplaats in de Ouderkerk te wachten tot de loting doorkomt. Geloot wordt er met een lotingsprogramma en dat betekent dat samenkomen in de kroeg er bij deze wedstrijden niet meer bij is. Persoonlijk vind ik dat wel jammer eigenlijk. Wat is er nu gezelliger dan een bak koffie drinken met je collegawedstrijdvissers die je soms al tijden niet meer gezien hebt. De computerloting maakt het wel wat zakelijker allemaal.

Als de mail met de lotingsresultaten binnenkomt zie ik Willem al donker kijken. We hebben A9 geloot en dat is midden in de A-sector. Niet de beste stek om te loten maar we zullen het er mee moeten doen.  Op A8 het illustere duo Ronnie v.d. Voort/ Bart Caers, op A10 bestaat de directe concurrentie uit Vismania eigenaar Phil Mulder die samen met J Verra zijn spullen aan het uitpakken is. Positief is dan weer dat ik voor het huis van een naamgenoot zit. We zitten voor de boerderij van “VleesvanGijs.nl”, dat is in elk geval een positief teken.

Uitpakken en eens kijken hoe of wat. Willem vist graag kort en kiest voor een afstand van rond de 25 meter. Ik ga richting de 40-meterlijn en loop een feedertje uit om op 20 meter te gaan vissen. De 40-meterstek is wel wat lastiger i.v.m. de bootjes die ongetwijfeld in grote getalen gaan varen. De korte afstand houd ik achter de hand voor het geval het niet loopt op 40 meter.

De Amstel stroomt niet en ik pak een dertig grams speedkorf uit de tas. Ik vind een prachtige schone spot op een meter of 41. Met de Distance Sticks kan ik precies de afstand bepalen. Ook weer gebeurd, klaar is Kees.



Stipt om 09.00 uur vliegen de eerste korven door de lucht. Willem voert een korf op 25 meter en gaat dan meteen vissen. Ik breng twee korven met geknipte wormen op 20 meter, breng er daarna drie op 41 meter en begin met vissen op 41 meter. Normaal gesproken krijg je eigenlijk meteen beet als er vis in de buurt rondzwemt. In ons geval gebeurd er niets. Er is geen beweging in de toppen te krijgen het eerste half uur. Gewoon de voerstek opblijven bouwen, dus elke 6 minuten vliegt er een korf door de lucht.

Na 30 minuten weet Willem een baarsje te landen. De nul is in elk geval weg. Of dit het startsignaal is van een vreetsessie zullen we nooit weten. Het gekke is dat we het uur erop vis blijven vangen. Willem op de 25 meter en ik op de 41 meter. In een uur tijd weten we zo een brasem of vijf de man binnen te halen. We krijgen er zin in. Zou het dan toch zo zijn dat deze minder stek toch voldoende vis opgaat leveren om in de prijzen te kunnen vallen. Zodra wij er goed voor gaan zitten is het over. Net zo snel als de vis begon met azen stoppen ze er ook weer mee.

We kunnen proberen wat we willen, niets werkt. Ook bij beide buren valt het stil. Zij hebben blijkbaar ook met hetzelfde fenomeen te maken. We wisselen van alles met elkaar af. Haakaas twee of drie pieren, 5 maden, vijf casters of een combi van dit alles. We wisselen van onderlijn en haakgrootte in de hoop de vis tot aanbeten te verleiden. Veel meer dan een paar baarsjes en een schele pos levert dit allemaal niet op.

Als rond 15.00 uur de toeter ons uit ons lijden verlost ben ik blij dat het wegen kan gaan beginnen. Dat wij geen rol van betekenis spelen is ons dan al duidelijk. Met 8300 gram doen wij niet mee vandaag. Pansier/Hermsen gaan in onze sector met de eerste prijs naar huis. Op stek A1 weet het duo Jan Renes/Jack Valkenburg niet alleen de sector- maar ook de wedstrijd naar zich toe te trekken. Gefeliciteerd mannen.

Voor ons betekent het niet meer of minder dat we, ondanks ons wat tegenvallend resultaat, toch een topdag hebben gehad. Altijd leuk om met zo’n topper als Willem aan de waterkant te zitten.  Een bak sterke koffie, een stuk gebak en een gevulde koek verder trekken we de agenda’s alweer om te kijken wanneer we volgende keer weer samen aan de waterkant gaan zitten. En wat de resultaten betreft: soms zit het mee en soms zit het tegen.