Wanneer is je feedervoer gereed voor gebruik.

Af en toe lees je in artikelen, die in zowel de oude en als nieuwe media verschijnen, allerlei info over hoe je nu je feedervoer gereed maakt voor gebruik. Regelmatig krijg ik vragen van feederaars die zich afvragen hoe je nu kunt bepalen wanneer je  voer gereed is voor gebruik. Voer in de emmer, bevochtigen, door de zeef, wachten, weer bevochtigen, weer zeven en maar weer wachten. De specialist zegt dan met een interessant kijkend gezicht dat het voer nu gereed is voor gebruik. Voertje zetten en vissen toch. Of niet?



Vooral de feederaars onder ons blijven vaak met de vraag zitten wanneer je lokvoer nu eigenlijk klaar is. Aan de kleur kun je dit niet zien. Maar wat is dan de truc?  De bedoeling is dat het lokvoer zo geconcentreerd mogelijk op de voerplek terecht komt. Nu is vissen geen wiskunde en dat blijkt met name als je het hebt over lokvoer. Als je op stilstaand water vist van een meter of twee diep heb je compleet ander lokvoer nodig dan in die situatie dat het vier meter diep is en er een flinke stroming op het water staat.



Het vissen op de Amstel en op het Amsterdam Rijnkanaal bij de “rode” flats in Diemen, kun je eigenlijk niet met elkaar vergelijken. In het geval van de Amstel kun je toe met een lokvoertje dat minder kleefkracht heeft omdat het maar een meter of twee diep is, er geen of weinig stroming staat en zo’n kolom lokvoer vaak vis naar je stek leidt. Ga je naar het Amsterdam Rijnkanaal bij de flats bij Diemen, dan heb je meteen een lokvoer nodig met meer kleefkracht omdat het belangrijk is dat je lokvoer pas op de bodem uit de korf komt. Het is daar al snel een meter of zes diep en door de passerende boten kun je steeds weer opnieuw beginnen.



Lokvoer is eigenlijk niet veel meer dan een transportmiddel van de maden, casters, wormen of mais die je er aan toevoegt. De bedoeling is dat je aas daar terecht komt waar je deze wil hebben. Het is dus van belang dat het lokvoer op de plaats waar de korf ligt uit de korf komt. Gebeurt dit niet dan ontstaat er bij het binnenhalen van de korf een voerspoor en dat is er weer de oorzaak van dat de vis zich verspreidt over een groter gebied en waarschijnlijk moeilijker te vangen zal zijn. De truc is om het lokvoer zodanig vochtig te maken dat het pas los komt uit de korf als deze op de bodem ligt. Verder is het van belang dat het voer de korf binnen 1 minuut “verlaat”.



Om te kunnen bepalen of het lokvoer vochtig genoeg is kun je gebruik maken van een simpel trucje. Vul een emmer of peilkoker met water, pak de korf en vul deze met het lokvoer dat je gaat gebruiken. Laat de korf met voer in de emmer/koker zakken en bekijk dan hoelang het duurt voor het voer uit de korf is. Duurt dit langer dan 1 minuut dan kan er iets niet goed zijn aan de samenstelling (teveel kleefkracht?). Als je voer er na ongeveer 30 tot 60 seconden uit is, is je lokvoer klaar voor gebruik. Het is vaak een kwestie van doen en testen hoe lang het duurt voor je lokvoer uit de korf is.



Doe er je voordeel mee.

Gijs Nederlof